Bazylika św. Jana na Lateranie
Bazylika św. Jana na Lateranie to jedna z czterech bazylik patriarchalnych mieszczących się na terenie Rzymu i Watykanu. Początkowo Lateran był rezydencją papieską, jednak w 1308 roku został spalony i ograbiony, przez co papież Grzegorz XI przeniósł siedzibę do Watykanu.
Sufit - dzieło Giacomo della Porta - zdobią herby trzech papieży. Nad ołtarzem głównym wznosi się baldahim z 1367 roku, z kolei pod nim - płyta nagrobna Marcina V. W zamykającej nawę główną absydzie można podziwiać bogatą mozaikę, za której wykonanie przed laty wzięli się dwaj panowie o imieniu Jacopo - Torritti i da Camerino.
Fasadę głównego wejścia zbudowano w XVIII wieku. Transept łączy się z baptysterium Św. Jana u Źródła na Lateranie, które powstało na początku IV wieku n.e. na bazie istniejących tu wcześniej term Domu Faustyny.
Z bazyliką sąsiaduje dawna kaplica papieska Sancta Sanctorium, w której zobaczyć można obraz Chrystusa Acheropita. Jak głosi legenda, malowanie rozpoczął św. Łukasz, a zakończyli aniołowie. Zobaczymy go przez okratowane okienko, do którego podejdziemy - obowiązkowo na kolanach - po Świętych Schodach, które w 326 roku z Jerozolimy przywiozła św. Helena, a po których w pałacu Poncjusza Piłata 3 wieki wcześniej wspinać się miał sam Jezus Chrystus.
Previous page: Bazylika Santa Maria Maggiore
Next page: Campo de' Fiori